CLR به زبان ساده - قسمت اول: پیشگفتار

چند سال قبل با کتاب #CLR Via C آشنا شدم. اون موقع ویرایش سوم کتاب در دسترسم بود. کتابی بسیار مناسب که تمامی مفاهیم مقدماتی موردنیاز برای برنامه نویسی پیشرفته تو دات نت رو با ساختاری مناسب گردآوری کرده. نویسنده کتاب آقای Jeffrey Ritcher یکی از توسعه دهندگان باتجریه در دنیای دات نت فریمورکه. ایشون یکی از موسسین شرکت Wintellect هم هست. آقای ریچر نویسنده کتابهای زیادیه که بیشترشون حول دات نت و برنامه نویسی با دات نت تو ویندوزه.
کتاب محتوای نسبتا مفصل، پیشرفته و شیرینی داشت و همین ویژگیهاش باعث شد تا دو یا سه بار اونو مطالعه کنم. چند وقت پیش موفق شدم نسخه چهارم این کتاب رو پیدا کنم و پس از مطالعه اون تصمیم گرفتم تا بخشهایی از اون رو با برداشتی آزاد برای استفاده دیگران تو وبلاگم ارائه کنم.

راهنمای نامگذاری - قسمت ششم: اعضای نوع

در قسمت های قبلی (1 و 2 و 3 و 4 و 5) مطالب مفصلی راجع به قواعد نامگذاری ارائه شد. در ادامه، شرح نامگذاری اعضای یک نوع آورده میشه. تمامی انواع از اجزایی تشکیل شدن. این اجزا عبارتند از:

متد (method)

پراپرتی (property)

ایونت یا رویداد (event)

کانستراکتور یا سازنده (constructor)

فیلد (field)

برای نامگذاری هر یک از این اجزا، قواعد خاصی وجود داره که در ادامه بحث میشه.

راهنمای نامگذاری - قسمت پنجم: نوع

در ادامه قسمت های قبلی (1 و 2 و 3 و 4)، در این قسمت نامگذاری class و struct و interface یا به صورت کلی «نوع» (Type) شرح داده میشه. ازاونجاکه class و struct نمایش دهنده موجودیتهای یک سیستم اند، نامشون درحالت کلی باید «اسم» (noun) یا عبارت اسمی (noun phrase) باشه. این قاعده اونقدر اهمیت داره که به عنوان یک قانون کلی اگه نشه یک اسم یا عبارت اسمی مناسب برای نام یک class یا struct پیدا کرد، احتمالا باید در طراحی کلی نوع مربوطه تجدیدنظر بشه.

راهنمای نامگذاری - قسمت چهارم: فضای نام

تا اینجا (1 و 2 و 3) بحثهای مقدماتی و نحوه نامگذاری اسمبلی آورده شد. در این قسمت نامگذاری فضای نام شرح داده میشه.

علاوه بر تمامی قواعدی که تا الان بهشون اشاره شده، نام فضاهای نام باید طوری انتخاب بشه تا به روشنی به توسعه دهندگان نشون بده که حاوی چه محتواییه.

- نام‌گذاری فضای نام باید از قاعده زیر پیروی کنه:

<Company>.<Technology|Produt|Project>[.<Feature>][.<SubNamespace>]

( < > : اجباری        [ ] : اختیاری ) 

راهنمای نامگذاری - قسمت سوم: اسمبلی

در ادامه قسمت اول و قسمت دوم که به کلیات و جزئیات نامگذاری پرداخته شده بود، نامگذاری اسمبلی در قسمت سوم ارائه میشه.

در دنیای دات نت یک اسمبلی به مجموعه ای از دستورالعملها و پیاده سازیهای مرتبط گفته میشه که میتونه در یک یا چند فایل ذخیره بشه. اما در حالت عادی و کلی اسمبلی ها تنها یک فایل دارن.

نکته: ویژوال استودیو (Visual Studio که امروزه به اشتباه توسط برخی هنوز VS.NET خطاب میشه، از این عنوان تنها تا نسخه 2003 استفاده میشد، درواقع قسمت NET. دیگه اضافیه) تا آخرین نسخه در زمان تهیه این مطلب (VS 2013 Update 2) هنوز از اسمبلی های چند فایله #C و VB.NET مستقیما پشتیبانی نمیکنه.

راهنمای نامگذاری - قسمت دوم: جزئیات

در قسمت اول این سری، درباره کلیات نامگذاری و قواعد و قراردادهای رایج نوشتم. در ادامه کمی به جزئیات نامگذاری میپردازم.

مواردی که تو این قسمت تحت عنوان جزئیات به اونا پرداخته میشه عبارتنداز:

عبارات مخفف و نحوه استفاده از اونا در نامگذاری

زبانهای برنامه نویسی و نحوه استفاده از کلمات کلیدی این زبانها

نسخه های جدید پیاده سازی ها و نحوه نامگذاریشون

کلمات مرکب و تشخیصشون به همراه استثناهای موجود

و درنهایت خلاصه ای از نامگذاری اجزای مختلف یک کتابخونه

راهنمای نامگذاری - قسمت اول: کلیات

سال 1388 بود که با کتاب فوق العاده Framework Design Guidelines آشنا شدم. با اینکه جستجوی زیادی کردم نتونستم نسخه ای بهتر از یک pdf شامل اسکن صفحات این کتاب پیدا کنم (تمامی صفحات کتاب به صورت تصویر ذخیره شده بودن). اون موقع یه eBook Reader سونی مدل 900 داشتم که متاسفانه باهاش دستگاه نمیشد این pdf رو باز کرد، بنابراین مجبور شدم تا تمام صفحات کتاب رو پرینت بگیرم و از روی کاغذ A4 مطالعه کنم! کار ساده ای نبود، حجم کتاب هم زیاد بود، اما بالاخره تمومش کردم.